بررسی ترکیب بهینه سین‏بیوتیکی بین باکتری پروبیوتیکی pediococcus acidilactici و پربیوتیک‏های اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید

مقدمه: استفاده همزمان گونه های پروبیوتیکی به همراه پربیوتیک های مناسب (سین­بیوتیک) به عنوان سوبسترا برای افزایش غالبیت و رشد پایدار باکتری‏های پروبیوتیکی ، به علت ناتوانی گونه های پروبیوتیکی برای تشکیل کلونی پایدار و حفظ غالبیت در میکروبیوتای روده ای آبزیان پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، بررسی ترکیب­های مختلف سین­بیوتیکی باکتری پروبیوتیکی pediococcus acidilactici با پربیوتیک ­ های اینولین، الیگوفروکتوز، زایلوالیگوساکارید به منظور معرفی بهترین ترکیب سین­بیوتیکی بود.   مواد و روش ‏‏ ها: باکتری p . acidilactici در محیط‏های حاوی پربیوتیک­های اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید رشد داده شد. میزان رشد باکتری‏ها و اسیدیته نهایی محیط تحت شرایط کشت بی هوازی بررسی شد. بعلاوه تعیین کمی مقادیر اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (بوتریک، پروپیونیک و استیک اسید) تولید شده در هریک از تیمارهای سین­بیوتیکی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام شد .   نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان رشد باکتری p . acidilactici در ترکیب سین‏بیوتیکی با زایلو‏الیگوساکارید به‏طور معنی­داری بیشتر از سایر تیمارهای سین­بیوتیکی و تیمار شاهد فاقد پربیوتیک بود ( p value 0.05 ) . همچنین اسیدیته نهایی محیط نیز در تیمارp. acidilactici با زایلو­الیگوساکارید کاهش معنی­داری در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد ( p value 0.05 )، بیشترین میزان بوتریک اسید تولید شده مربوط به تیمار p. acidilactici با زایلو الیگوساکارید بود که اختلاف معنی­داری با سایر تیمارها داشت ( p value